23 Haziran, 2009

‘Açıkcası’ lafını çok fazla kullanıyor.
Ayak parmaklarıyla halıda küçük daireler çiziyor.
Ne zaman kendinden bahsetse fark etmeden kulağına dokunuyor.
Sürekli tırnaklarındaki ojeleri kazıyor.
-bir bardak daha alır mısın?
*hayır, teşekkürler.
Vurguları hep cümlenin sonuna saklıyor.
Genellemelerden kaçınıyor.
Göz temasından hoşlanmıyor.
ve..
-ne desem bir şey değiştiremeyeceğim değil mi? Gideceksin?
*açıkcası (kulağıma dokunarak vurgulu bir şekilde) EVET.

0 yorum: