anne ve babalarımıza.

dünyanın üzerine çıkıp, hayatı çizebildiğini düşün.

Şuana kadar çizilmiş en farklı 2 resmin sahibi günün birinde
yanlışlıkla birbirlerini bulurlar.
-birbirlerini hiç aramadan ve oturarak beklerler.

uzun yılları,
kendi resimlerinin çok daha güzel olduğunu söylemekle harcarlar.

Dünyanın yuvarlak olduğunu
Ve aslında
ne kadar uzakta iseler
o kadar yakında olduklarını

unutup,

birbirlerinin resimlerini kindar ve sefil fırça darbeleriyle mahvederken onlar,

o sırada içeri giren küçük kızın yanaklarına
-yanlışlıkla-
hiç çıkmayan boyalar bulaştırırlar.

küçük kız derisi eline gelene kadar yıkar yanaklarını.

Neden banyo yapmaktan nefret ettiğimi sanıyorsun anne?
bu boyalar
suyla çıkmıyor.