Salıncakta sallanmak gibiydi yanında olmak.
Gözlerimi karartıyorsun, mutluluktan gülümseyemiyorum bile.
Yavaş çekimde, şeffaf noktalar var her yerde..
Sonra birden
Anlarım.
Güneş gözüme çok dik vurduğunda mesela..
Beyaz oluyor ya her yer.
+Dur!
O zaman anlarım.
Saçma.
-Ne oldu? Çok mu hızlı salladım?
Amaçsız.
Hatta..
+Dur dedim!
Gereksiz, çünkü
Ne kadar yükseğe çıkarsan çık
Salıncakta sallanmayı durdurduğunda,
+Benim..Gitmem gerek..
Başladığın yerdesindir.